يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ (67)
چه اتفاقی افتاده که خدا اینگونه محکم و جدی با پیامبر خود صحبت میکند؟ مگر چه پیام مهمی قرار است توسط رسولش ابلاغ گردد؟
پیامبر دستور میدهد که تمام 120 هزار نفر جمعیتی که در مسیر بازگشت پراکنده اند، دور هم جمع شوند...
با زحمت فراوان و مشقت و گرمای بی حد و اندازه ، روزها میگذرد تا همه در محلی به نام
غدیر خم جمع میشوند...
پیامبر برای مردم سخن میگوید و از آنها اقرار میگیرد که آیا من ولی شما هستم؟ مردم یکصدا تصدیق می کنند و به ولایت پیامبر شهادت می دهند...
پیامبر خطبه ای مفصل برایشان می خواند و می گوید : بعد از من علی(ع) ولی شماست و از او پیروی کنید...
مردم فوج فوج با علی بیعت می کنند و تبریک می گویند...
شخصی می آید و می گوید "بخن بخن لك يا بن أبي طالب أصبحت مولاي ومولي كل مسلم و مسلمه..." (عمرابن الخطاب...)
نکته: معلوم است که در اینجا دوست داشتن علی(ع) موضوع غدیر خم نبوده. چون اولاً تمامی حضار از جمله خلیفه دوم به علی(ع) تبریک گفتند و تبریک برای منصب است نه برای دوست داشتن. ثانیاً در آن گرمای بی اندازه و خستگی سفر و صبر پیامبر برای جمع شدن تمام کاروانها عقل سلیم حکم نمی کند که پیامبر این همه رنج و سختی را به خود و مردم بدهد و بگوید علی(ع) را دوست بدارید!!!معلوم است موضوع مهمتری در میان است.
بعد از ابلاغ ولایت...
خداوند از آسمان لبخند رضایت میزند و پیغام میدهد به پیامبرش که به مسلمین بگو دینتان کامل شد و نعمت بر شما تمام گشت و فرمود : رضیت لکم الاسلام دینا.. کاروان بهشتیان زمین...
ادامه مطلبما را در سایت کاروان بهشتیان زمین دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : beheshtiane-zamin بازدید : 41 تاريخ : سه شنبه 29 آذر 1401 ساعت: 11:57